เมล็ดพันธ์ของการกระทำ

การเกิดของเรานี้ไม่ต่างอะไรกับการงอกของเมล็ดพันธ์ตันไม้ ซึ่งจะสมบูรณ์เจริญเติบโตขึ้นมาอย่างไรนั้น ก็ขึ้นอยู่กับพันธุกรรมของเมล็ดนั้นและสภาพแวคล้อม ภูมิอากาศ อาหารฯ ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นปัจจัยที่เอื้อในการเจริญเติบโตของต้นไม้ สำหรับเมล็ดพันธุ์ไม้ที่เจริญงอกมาได้นั้น มีทั้งลำตันที่เจริญเติบโตแข็งแรงดี แต่บางต้นก็แคระแกรน ตายไปตั้งแต่รากแก้วยังไม่แข็งแรง เปรียบดั่งสัตว์ทั้งหลาย ที่สิ้นอายุไปเสียแต่เยาว์วัย บางจำพวกแม้รอดมาได้ก็ไม่สมบูรณ์ทางด้านร่างกาย นั่นเป็นเพราะกรรม ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ที่จะเสกสรรค์บันดาล ให้เป็นไปตามอำนาจของมัน แต่สิ่งที่กำหนดผลลัพธ์ของกรรมในปัจจุบันนี้คือ การคิดและตัดสินการกระทำในอดีต เช่นกันกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราในอนาคต ก็ต้องมาจากการกระทำของเราในปัจจุบัน การทำปัจจุบันให้ดี ก็เท่ากับ การที่เราสามารถกำหนดอนาคตของเราได้ด้วยตัวเราเอง ไม่ต้องพึ่งพิงการช่วยเหลือจากเทพ เทวดาองค์ใดเลย เมื่อย้อนนึกดู ข้าพเจ้าชอบคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ว่า เหตุของความทุกข์ของสัตว์ทั้งหลายนั้น ล้วนมีที่มาจากความไม่รู้ ซึ่งรวมได้ถึงความไม่รู้ในกรรมของตน เหตุของความเป็นไปทั้งในอดีตและปัจจุบัน ความไม่รู้นี้เองได้ปิดกั้นทำให้สัตว์ทั้งหลายต่างลองผิดลองถูก อยู่นับชาตินับภพไม่ถ้วน และกระทำกรรมอันดีชั่วมากมาย ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้ ก็ทำให้ประสบความทุกข์ยากไปต่างๆ นาๆ แม้ในบางครั้งจะได้รับความสุขบ้าง แต่ความสุขที่ได้นั้นก็ไม่อาจจะอยู่เที่ยงแท้ถาวร หาไม่ ความสุขนั้นกลับเป็นเชื้อ ในการแสวงหาสร้างความทุกข์ให้กับตัวเองในอนาคตอีกก็มี สำหรับบางคนที่ชอบโทษโชคชะตาที่ชีวิตของตัวเอง ว่าต่ำต้อยไร้ค่าเมื่อเทียบกับคนอื่นซึ่งมีฐานะดีกว่าและสร้างแรงกดดันบีบเค้นน้อยใจ จนไม่สามารถสร้างความสุขให้กับชีวิตได้เลย นั่นเพราะเรามัวแต่เงยหน้ามองสิ่งที่อยู่สูงกว่า หากแต่ไม่เคยก้มหน้ามองดูสิ่งที่ต่ำกว่าตามพื้นดินบ้าง ว่าเราโชคดีแค่ไหนที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ในชาตินี้ มีสัตว์เดรัจฉานมากมายตามพื้นดิน ที่ใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก บางจำพวกมีชีวิตเพียงเป็นอาหารให้กับมนุษย์ และก็ลาโลกนี้ไป โดยที่ไม่ได้สัมผัสสิ่งที่เรียกว่าอิสระภาพ เหมือนกับที่มนุษย์ได้รับ เวลาของมนุษย์บนโลกนี้ ช่างน้อยนักท่านทั้งหลาย อย่าพึงใช้เวลาอันน้อยนี้ดูถูกตัวเองและผู้อื่น จงดิ้นรนไขว่ขว้าหาสิ่งที่ประเสริฐสูงสุดในกรอบของศิลธรรม ให้การช่วยเหลือมนุษย์และสัตว์ด้วยความเมตตาบ้าง เพื่อสร้างเมล็ดพันธุ์ของการกระทำที่ดีงามต่อกันเถิด...นะ

ฟังไม่ได้ศัพท์ จับเอามากระเดียด

ความหมาย ยังไม่ทันรู้รายละเอียด แต่เอามาเป็นเรื่องจริงจัง
ภาษิตคำกลอน
หมายถึงคน ฟังเรื่อง ที่เขาเล่า
ยังไม่เข้า ถึงแก่น แม่นขมัง
ยังไม่รู้ รายละเอียด อย่างจริงจัง
เขาก็ยัง เอามาเล่า เอาเป็นจริง
อธิบาย
บุคคลบางคนมีนิสัยไม่ไตร่ตรองให้รอบคอบก่อน ได้ยินได้ฟังเรื่องอะไร
ก็ไม่ไตร่ตรอง ไม่พิจารณา ไม่ใคร่ครวญ ไม่สอบสวนหาความจริงก่อน
รีบนำมาตีแผ่ขยายความออกไปทันที นำความเสียหายมาสู่ตนเอง
และส่วนรวม

แพะรับบาป

ความหมาย
คนผู้รับกรรมแทนการกระทำของผู้อื่น
ภาษิตคำกลอน
หมายถึงผู้ รับกรรม แทนผู้อื่น
ไม่แช่มชื่น เต็มใจ อะไรหนา
รู้ตัวเอง ไม่ได้ทำ อะไรมา
แต่ทว่า ได้รับเคราะห์ เป็นเพราะกรรม
อธิบาย
บุคคลบางคน ถึงคราวเคราะห์หามยามร้าย ไม่เคยทำความผิดเลย
ตั้งแต่เกิดมา แต่อยู่ดี ๆ ก็มีเจ้าหน้าที่มาจับกุม บอกว่าไปทำผิด
อย่างนั้น ๆ มีพยานหลักฐานมัดตัว แม้จะแก้ตัว มีพยานหลักฐาน
ประกอบเท่าไรก็แก้ไม่ตก จึงต้องรับกรรมแทนคนอื่นไป

เข้าด้ายเข้าเข็ม

เวลาที่มีความสำคัญและมีความคับขัน
เป็นภาษิตคำกลอน ดังนี้
หมายถึงกาล เวลา สำคัญยิ่ง
คับขันจริง ยิ่งคิด ยิ่งสับสน
ว่าจะทำ อย่างไร กับใจตน
ดับเครื่องชน ให้แหลก หรือแยกกัน
อธิบายว่า
ในบางครั้งบางคราว บางเวลา บางเหตุการณ์ มีจุดเด่น หรือจุด
ล่อแหลมต่อบุคคล หรือต่อชีวิต ทั้งที่เป็นส่วนดี และส่วนเสีย
เช่น ความรักจวนจะสมปรารถนาอยู่รอมร่อ และเหตุการณ์จวน
จะถึงขั้นแตกหักกันอยู่แล้ว จึงเรียกว่า เวลาเข้าด้ายเข้าเข็ม

เจ้าชู้ไก่แจ้

หมายถึง ผู้ที่ชอบแต่งตัวดี เดินกรีดกรายไปมา ไม่กล้าเกี้ยวพาราสี
ดังภาษิต
หมายถึงคน สนใจ ในหญิงอื่น
แต่งตัวชื่น ชอบใจ ฝักใฝ่หา
แสดงท่า กรีดกราย เดินไปมา
แต่ไม่กล้า ออกปากเกี้ยว แค่เหลียวมอง
อธิบาย
บุคคลบางคน มีนิสัยชอบผู้หญิง แต่ไม่กล้าไปพูดจาเกี้ยวพาราสี
กลัวเขาจะไม่พูดด้วย กลัวจะเสียหน้า จึงได้แต่แต่งตัวดี ๆ แต่งตัว
หล่อ ๆ หวีผมทาแป้งแล้วไปเดินผ่าน เดินกรีดกรายทำท่าทาง
กระดิกกระดี้ให้หมู่สตรีเขาแลมองเท่านั้นเอง

วันคล้ายวันสถาปนาโรงเรียนพลาธิการทหารเรือ

คนงามเพราะแต่ง

คนเราจะสวยงาม อยู่ที่แต่งกายดี แต่งใจดี กิริยามารยาทงาม ดังภาษิตนี้
คนน่ายล เพราะผล ของการแต่ง
ทั่วทุกแห่ง ต้องเติม และเสริมสวย
แต่งตัวดี มีเสน่ห์ ยิ้มเร่รวย
คนหมดสวย หากเปลื้องผ้า หมดค่าคน
อธิบาย ถ้าคนไม่รู้จักแต่งตัว เช่น หน้าไม่ล้าง ผมไม่สระไม่หวี
ไม่ใส่เสื้อผ้าก็จะดูไม่ได้เลย ถ้าอยากสวยจึงจำเป็นต้องแต่งตัว
เช่น ชำระร่างกายให้สะอาด ใส่เสื้อผ้าที่สวยงาม แต่งทรงผม
และทาปากบ้าง จึงมีคำพูดกันว่า ไม่เสริมก็ไม่สวย และต้อง
มีศีลธรรมนำกาย วาจา ใจด้วย จะสวยยิ่งขึ้น